2022 წლის ივნისის თვის განმავლობაში საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობაში შესული ცვლილებები
Kreston Georgia აგრძელებს საგადასახადო კანონმდებლობაში შესული ცვლილებებისა და სიახლეების მიმოხილვას. ამჯერად გთავაზობთ 2022 წლის ივნისის თვეში შესული საკანონმდებლო სიახლეების მიმოხილვას.
შინაარსი
1. ცვლილებები საგადასახადო კოდექსში
1.1. შეღავათი ქონების გადასახადში ტურიზმის სექტორისთვის.
1.2. საშემოსავლო გადასახადის შეღავათი მარტოხელა მშობლებისთვის.
2. ცვლილებები ფინანსთა მინისტრის ბრძანებებში
2.1. ცვლილება მგგპ-ის განსაზღვრის წესში.
2.2. ცვლილება ყოველწლიური მოგების გადასახადის შევსების წესში.
2.3. ცვლილება ელექტრონული რეგისტრაციის წესში.
2.4. დროებით ამოუღებადი დავალიანება
1. ცვლილებები საგადასახადო კოდექსში
1.1 შეღავათი ქონების გადასახადში ტურიზმის სექტორისთვის.
2022 წლის 30 ივნისს გამოქვეყნდა კიდევ ერთი ცვლილება საგადასახადო კოდექსში, რომლითაც ძალაში შევიდა ახალი შეღავათი 2022 წელს დეკლარირებული ქონების გადასახადში. კერძოდ, სსკ-ის 309-ე მუხლის 115-ე პუნქტის ქვემოთ დაემატა ახალი 1151-ე პუნქტი.
საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 115-ე პუნქტის მიხედვით, ქონების გადასახადისგან, რომლის დეკლარირება საგადასახადო კოდექსით 2020 ან 2021 წელსაა გათვალისწინებული, გათავისუფლებულია „ეკონომიკური საქმიანობის სახეების საქართველოს ეროვნული კლასიფიკატორით“ განსაზღვრულ შემდეგ საქმიანობებში გამოყენებული ქონება:
ა) 55.1 კოდი _ სასტუმროები და განთავსების მსგავსი საშუალებები; 55.2 კოდი _ დასასვენებელი და სხვა მოკლევადიანი განთავსების საშუალებები;
ბ) 56.1 კოდი _ რესტორნები და საკვებით მობილური მომსახურების საქმიანობები;
გ) 56.3 კოდი _ სასმელებით მომსახურების საქმიანობები;
დ) 79 კოდი _ ტურისტული სააგენტოები, ტურ-ოპერატორები და სხვა დაჯავშნის მომსახურება და მათთან დაკავშირებული საქმიანობები;
ცვლილებამდე მოქმედი კანონმდებლობით აღნიშნული შეღავათი, ვრცელდებოდა მხოლოდ იმ ქონების გადასახადზე, რომლის დეკლარირება საგადასახადო კოდექსით 2020 ან 2021 წელს იყო გათვალისწინებული. ხოლო განხორციელებული ცვლილებით, აღნიშნული საგადასახადო შეღავათი აგრეთვე გავრცელდა 2022 წელს დეკლარირებულ ქონების გადასახადზეც და შესაბამისად ქონების გადასახადისგან თავისუფლდება „ა“-„დ“ ქვეპუნქტებით განსაზღვრულ საქმიანობებში გამოყენებული ქონება, თუმცა ამ შემთხვევაში შეღავათი არ ეხება მიწას. ამასთან, ამ შემთხვევაში საწარმო/ორგანიზაცია არ თავისუფლდება კოდექსით გათვალისწინებული ქონების გადასახადის მიმდინარე გადასახდელის სახით გადახდისგან და ამ უკანასკნელის გადახდა უნდა მოხდეს გასული საგადასახადო წლის წლიური გადასახადის ოდენობით, მიუხედავად ამ ნაწილით გათვალისწინებული საგადასახადო შეღავათისა, არაუგვიანეს საგადასახადო წლის 15 ივნისისა.
შენიშვნა: ამ ნაწილით გათვალისწინებული საგადასახადო შეღავათი ვრცელდება იჯარით, ლიზინგით ან სხვა ამგვარი ფორმით გადაცემულ ქონებაზედაც, თუ ეს ქონება ამავე ნაწილით განსაზღვრულ რომელიმე საქმიანობაში გამოიყენება.
1.2. საშემოსავლო გადასახადის შეღავათი მარტოხელა მშობლებისთვის.
2022 წლის 23 ივნისს გამოქვეყნდა და ძალაში შევიდა ცვლილება საქართველოს საგადასახადო კოდექსში. კერძოდ, ახალი რედაქციით ჩამოყალიბდა 82-ე მუხლის მე-2 ნაწილის „ა.გ“ ქვეპუნქტი.
ცვლილების შედეგად, საშემოსავლო გადასახადით აღარ დაიბეგრება კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებული 3 000 ლარამდე დასაბეგრი შემოსავალი არა მხოლოდ მარტოხელა დედის შემთხვევაში, როგორც ეს აქამდე მოქმედი კანონმდებლობით იყო განსაზღვრული, არამედ ცვლილების შედეგად აღნიშნული შეღავათი გავრცელდება მარტოხელა მშობლის შემთხვევაში.
მარტოხელა მშობელი განმარტებულია საქართველოს სამოქალაქო კოდექსით და 2022 წლის 1 ივლისიდან ამოქმედებული რედაქციის მიხედვით, მარტოხელა მშობელი არის მარტოხელა დედის ან მარტოხელა მამის სტატუსის მქონე პირი. მარტოხელა დედა/მარტოხელა მამა არის:
ა) პირი, რომელსაც ჰყავს 18 წლამდე ასაკის შვილი, თუ ბავშვის დაბადების აქტის ჩანაწერში არ არის შეტანილი ჩანაწერი ბავშვის მეორე მშობლის შესახებ;
ბ) პირი, რომელსაც შვილად ჰყავს აყვანილი 18 წლამდე ასაკის ბავშვი, თუ ბავშვის დაბადების აქტის ჩანაწერში არ არის შეტანილი ჩანაწერი ბავშვის მეორე მშობლის შესახებ;
გ) პირი, რომლის არასრულწლოვანი შვილის მეორე მშობელი გარდაცვლილია, გამოცხადებულია გარდაცვლილად ან აღიარებულია უგზო-უკვლოდ დაკარგულად;
დ) პირი, რომლის არასრულწლოვანი შვილის მეორე მშობელს ჩამორთმეული აქვს მშობლის ყველა უფლება და მოვალეობა.
2. ცვლილებები ფინანსთა მინისტრის ბრძანებებში
2.1. ცვლილება მგგპ-ის განსაზღვრის წესში.
2022 წლის 14 ივნისს ცვლილება შევიდა ფინანსთა მინისტრის N996 ბრძანებით დამტკიცებულ ინსტრუქციაში და ახალი რედაქციით ჩამოყალიბდა 401 მუხლის მე-5 პუნქტის „გ.ბ“ ქვეპუნქტი.
როგორც ჩვენთვის აქამდეც იყო ცნობილი, ყოველთვიური მოგების გადასახადით დაბეგვრას ექვემდებარება არარეზიდენტის, აგრეთვე ამ კოდექსის შესაბამისად მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებული პირის (მგგპ-ის) კაპიტალში შენატანი ან აქციის/წილის (გარდა უცხო ქვეყნის აღიარებულ საფონდო ბირჟაზე განთავსებული აქციისა/წილისა) შესაძენად განხორციელებული გადახდა, სსკ-ის 982-ე მუხლის მე-3 ნაწილის „ვ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად. ამასთან, ფინანსთა მინისტრის N996 ბრძანების მიხედვით, მგგპ-ად შესაბამისი საქმიანობის ნაწილში ითვლებოდა პირი, რომელიც:
ა) შექმნილია ან მინიჭებული აქვს შესაბამისი სტატუსი საშემოსავლო/მოგების გადასახადისგან გათავისუფლების მიზნით (მაგალითად: თიზ-ის საწარმო, სპეციალური სავაჭრო კომპანია, ტურისტული ზონის მეწარმე სუბიექტი, მაღალმთიანი დასახლების საწარმო, სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივი, ვირტუალური ზონის იურიდიული პირი);
ბ) ახორციელებს საშემოსავლო/მოგების გადასახადისგან გათავისუფლებულ სანებართვო საქმიანობას (მაგალითად: აზარტული კლუბის, სათამაშო აპარატის სალონის, ტოტალიზატორის მომწყობი პირი (გარდა სისტემურ-ელექტრონული ფორმით თამაშობის მომწყობი პირისა)).
ფინანსთა მინისტრის N996 ბრძანებით დამტკიცებულ ინსტრუქციაში 2022 წლის 14 ივნისს შეტანილი ცვლილების შედეგად დამატებით ჩაიწერა, რომ მგგპ-ის კაპიტალში შენატანის ან აქციის/წილის შესაძენად განხორციელებული გადახდის მოგების გადასახადით დაბეგვრის მიზნებისთვის, ზემოაღნიშნულ „ა“ და „ბ“ პუნქტებით გათვალისწინებულ პირთაგან მგგპ-ად განიხილება პირი, რომლის მიერ, მის კაპიტალში შენატანის განხორციელების ან/და მისი აქციის/წილის შეძენის წლის წინა კალენდარული წლის განმავლობაში, მიღებული მოგების გადასახადით გათავისუფლებული შემოსავალი ამავე პერიოდში მიღებული შემოსავლის 30%-ს აღემატება.
2.2. ცვლილება ყოველწლიური მოგების გადასახადის შევსების წესში.
2022 წლის 14 ივნისს კიდევ ერთი ცვლილება შევიდა ფინანსთა მინისტრის N996 ბრძანებით დამტკიცებულ ინსტრუქციაში, კერძოდ ცვლილება შეეხო 41-ე მუხლს რომელიც არეგულირებს ყოველწლიური მოგების გადასახადის შევსების წესს იმ პირებისათვის რომლების ამ დრომდე არ არიან გადასულები მოგების გადასახადის ე.წ. ესტონურ მოდელზე.
როგორც ჩვენთვის აქამდეც იყო ცნობილი, სსკ-ის 99-ე მუხლის 1-ლი ნაწილის „მ“ ქვეპუნქტის მიხედვით, მოგების გადასახადისგან გათავისუფლებულია სახელმწიფოს, საქართველოს ეროვნული ბანკის, საჯარო სამართლის იურიდიული პირის – დეპოზიტების დაზღვევის სააგენტოს, აგრეთვე საერთაშორისო ფინანსური ინსტიტუტის სასესხო ფასიანი ქაღალდების რეალიზაციით და ამ ფასიანი ქაღალდებიდან პროცენტის სახით მიღებული მოგება ან მოგების განაწილება და საქართველოს ეროვნულ ბანკში ანგარიშებზე განთავსებულ სახსრებზე დარიცხული პროცენტებიდან მიღებული მოგება ან მოგების განაწილება. ამასთან, სსკ-ის 105-ე მუხლის მე-4 ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტის მიხედვით გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, ერთობლივი შემოსავლიდან გამოქვითოს აღნიშნულ მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებულ შემოსავალთან (მოგებასთან) დაკავშირებული ხარჯი.
აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით, ცვლილების საფუძველზე N996 ბრძანების 41-ე მუხლის მე-8 ნაწილის „ი“ ქვეპუნქტში ჩაიწერა, რომ პირი რომელიც სარგებლობს სსკ-ის 99-ე მუხლის პირველი ნაწილის „მ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საგადასახადო შეღავათით და რომელზეც ვრცელდება ამავე კოდექსის 105-ე მუხლის მე-4 ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით დადგენილი ნორმა, უფლებამოსილია ყოველწლიურ მოგების გადასახადის დეკლარაციაში ასახოს წინა წლების აუნაზღაურებელი ზარალი, რომლის ფორმირებაში მონაწილეობას იღებს მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებული შემოსავალი (მოგება). ასევე, „ი“ ქვეპუნქტის შემდეგ დაემატა ახალი მაგალითი:
პირობა: კომერციული ბანკის მიერ 2021 წლის განმავლობაში მიღებულმა ერთობლივმა შემოსავალმა შეადგინა 1’500’000 ლარი, მათ შორის, მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებული შემოსავალი 500’000 ლარია. ამასთან, კომერციულ ბანკს მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებული შემოსავალი მიღებული აქვს საერთაშორისო ფინანსური ინსტიტუტის სასესხო ფასიანი ქაღალდების რეალიზაციით და ამ ფასიანი ქაღალდებიდან პროცენტის სახით. ერთობლივი შემოსავლის მიღებასთან დაკავშირებული საქართველოს საგადასახადო კოდექსის შესაბამისად გამოქვითვას დაქვემდებარებული ხარჯის ოდენობა შეადგენს 1’300’000 ლარს.
შედეგი: კომერციული ბანკის მიერ საგადასახადო ორგანოში წარსადგენი 2021 წლის მოგების გადასახადის დეკლარაციის ერთობლივ შემოსავალში ასახვას ექვემდებარება 1’500’000 ლარი, ხოლო გამოქვითვას დაქვემდებარებულ ხარჯებში აისახება 1’300’000 ლარი. ამასთან, აღნიშნულ შემთხვევაში, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 105-ე მუხლის მე-4 ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტის გათვალისწინებით, პირს მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებულ შემოსავალზე გაწეული დანახარჯის აღდგენის ვალდებულება არ წარმოეშობა.
შედეგად კომპანიას წარმოეშობა ერთობლივი შემოსავლის გადამეტება გამოქვითვებზე 200’000 ლარი (1’500’000 – 1’300’000). თუმცა მოგების გადასახადით დაბეგვრისაგან გათავისუფლებული მოგების (შემოსავლის) ველში აისახება 500’000 ლარი და შედეგად დასაბეგრი მოგების ოდენობა გახდება 0-ს ტოლი. მოცემულ შემთხვევაში, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 105-ე მუხლის მე-4 ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით დადგენილი ნორმის გათვალისწინებით, კომერციული ბანკი უფლებამოსილია 2022 წლის საანგარიშო პერიოდის მიხედვით საგადასახადო ორგანოში წარსადგენი მოგების გადასახადის დეკლარაციის III ნაწილის 35-ე სტრიქონში ასახოს 300’000 ლარი (500’000 – 200’000), როგორც წინა წლების აუნაზღაურებელი ზარალი.
შენიშვნა: მსგავსი ფაქტობრივი გარემოებების პირობებში, პირი, რომელიც მოგების გადასახადში სარგებლობს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 99-ე მუხლით გათვალისწინებული სხვა საგადასახადო შეღავათით, რომელზეც არ ვრცელდება ამავე კოდექსის 105-ე მუხლის მე-4 ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით დადგენილი ნორმა, არ არის უფლებამოსილი მომდევნო წლებში გადაიტანოს 300’000 ლარი, როგორც წინა წლების აუნაზღაურებელი ზარალი.
2.3. ცვლილება ელექტრონული რეგისტრაციის წესში.
2022 წლის 1 ივლისიდან ძალაში შევიდა ცვლილება ფინანსთა მინისტრის N996 ბრძანების მე-11 მუხლის, რომელიც ეხება გადასახადის გადამხდელსა და შემოსავლების სამსახურს შორის კომუნიკაციის ელექტრონულ ფორმაზე გადასვლის წესს. ზოგადად, ელექტრონული ფორმით კომუნიკაციაზე გადასვლა ხორციელდება გადასახადის გადამხდელის მიერ შემოსავლების სამსახურისთვის ვიდეოზარით მიმართვის ან ფინანსთა მინისტრის მიერ შემუშავებული №I-07 დანართის შესაბამისად წარდგენილი განცხადების საფუძველზე.
განხორციელებული ცვლილების შედეგად, აღნიშნულ მუხლს დაემატა 31 და 32 ქვეპუნქტები, სადაც განხილულია ელექტრონული კომუნიკაციის ფორმაზე გადასვლის ის გამონაკლისი შემთხვევები, როდესაც ამისათვის აღარ არის საჭირო გადასახადის გადამხდელის მიერ შემოსავლების სამსახურისთვის ვიდეოზარით მიმართვა ან განცხადების წარდგენა.
კერძოდ, მეწარმეთა და არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების რეესტრში რეგისტრირებული სუბიექტებისთვის (ი.მ, შპს, სპს და სხვა) შემოსავლების სამსახურის ავტორიზებული მომხმარებლის გვერდის აქტივაცია ხორციელდება ავტომატურად საიდენტიფიკაციო ნომრის მინიჭებისთანავე, რა დროსაც პირს საჯარო სამართლის იურიდიული პირის – საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ელექტრონული პორტალის შექმნისთვის დაფიქსირებულ ტელეფონის ნომერზე მოკლე ტექსტური შეტყობინებით ეგზავნება ავტორიზებული მომხმარებლის გვერდზე გამოსაყენებელი სახელწოდებისა და პაროლის შესახებ ინფორმაცია.
განხორციელებული ცვლილება ასევე ეხება შემოსავლების სამსახურის მიერ საგადასახადო აღრიცხვას დაქვემდებარებულ პირებსაც (გარდა ფიზიკური პირებისა), რომლებიც შემოსავლების სამსახურის ავტორიზებული მომხმარებლის გვერდის მომხმარებლისა და პაროლის შესახებ ინფორმაციას მიიღებენ საგადასახადო აღრიცხვის მიზნით განცხადებით მომართვისას დაფიქსირებულ საკონტაქტო ტელეფონის ნომერზე. ცვლილების შედეგად, ასევე მცირედით დაკორექტირდა ზემოხსენებული №I-07 დანართი, კერძოდ აღნიშნული დანართიდან ამოღებულ იქნა ელექტრონული ფორმით კომუნიკაციაზე გადასვლის სასურველი თარიღი.
2.4. დროებით ამოუღებადი დავალიანება
2022 წლის 22 ივნისს გამოქვეყნდა და ძალაში შევიდა ცვლილება ფინანსთა მინისტრის N994 ბრძანებაში. კერძოდ, ახალი რედაქციით ჩამოყალიბდა 381-ე მუხლის მე-3 და მე-4 პუნქტები, რომლებიც ეხება „დროებით ამოუღებადი დავალიანების“ განსაზღვრის წესს. ცვლილების შედეგად არსებითად არ შეცვლილა საგადასახადო დავალიანების „დროებით ამოუღებად დავალიანებად“ მიჩნევის ძირითადი წესი, თუმცა მოხდა სსკ-ით დადგენილი ხანდაზმულობის ვადის გათვალისწინება და გარკვეული დოკუმენტების წარდგენის ვალდებულების დამატება.
ცვლილების შედეგად რედაქტირებული ბრძანების 381-ე მუხლის მე-3 ნაწილის თანახმად, საგადასახადო ორგანოს უფროსი/მოადგილე უფლებამოსილია მიიღოს გადაწყვეტილება საგადასახადო დავალიანების ან/და საგადასახადო ორგანოს მიერ ადმინისტრირებადი მოსაკრებლების „დროებით ამოუღებად დავალიანებად მიჩნევის თაობაზე“. აღნიშნული გადაწყვეტილება ფორმდება ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით (ბრძანებით), რომელიც არის გადასახადის გადამხდელის პირადი აღრიცხვის ბარათზე შესაბამისი ოპერაციის წარმოების საფუძველი. ზემოხსენებული აქტის გამოცემა დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ არსებობს ერთ-ერთი შემდეგი პირობა:
1. სსკ-ით დადგენილი ხანდაზმულობის ვადის გათვალისწინებით, გადასახადის გადამხდელს ერიცხება ხანდაზმული დავალიანება და ბოლო სამი კალენდარული წლის და შემდგომ პერიოდში ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული გადაწყვეტილების მიღების მომენტამდე, პირადი აღრიცხვის ბარათზე, მათ შორის, დროებითი აღრიცხვის ბარათზე არ უფიქსირდება დარიცხვა;
2. საგადასახადო ორგანოს მიერ პირის მიმართ განხორციელებული საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებები სრულად ვერ უზრუნველყოფს დავალიანების გადახდევინებას. თუმცა ამ შემთხვევაში დოკუმენტურად უნდა დასტურდებოდეს შემდეგი ფაქტობრივი გარემოებები:
ა) მარეგისტრირებელ ორგანოებში რეგისტრირებული უნდა იყოს საგადასახადო გირავნობის/იპოთეკის უფლების წარმოშობის შესახებ შეტყობინება;
ბ) გამოცემული უნდა იყოს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ქონებაზე ყადაღის დადების შესახებ;
გ) პირის საბანკო ანგარიშებზე უნდა იყოს წარდგენილი საინკასო დავალება (საბანკო ანგარიშის არსებობის შემთხვევაში);
დ) დავალიანების მქონე პირის ან/და მესამე პირის მიერ საგადასახადო ორგანოში წარდგენილი არ უნდა იყოს მესამე პირზე გადახდევინების მიქცევისთვის საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 240-ე მუხლით გათვალისწინებული სამართლებრივი საფუძველი (სასამართლოს გადაწყვეტილება ან სხვა მტკიცებულებები), ან მესამე პირისათვის წარდგენილი საგადასახადო მოთხოვნით გათვალისწინებული თანხა სრულად ვერ უნდა უზრუნველყოფდეს დავალიანების გადახდევინებას;
ე) მარეგისტრირებელი ორგანოებიდან (საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში მოქმედი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი – საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტო და საჯარო სამართლის იურიდიული პირის – საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს მომსახურების სააგენტო) ან/და დავალიანების მქონე პირის მიერ საგადასახადო ორგანოში წარდგენილი ინფორმაციის საფუძველზე, ამ პირს არ უნდა გააჩნდეს ქონება, ხოლო ქონების არსებობის შემთხვევაში, ექსპერტის, აუდიტორის ან სხვა კომპეტენტური პირის მიერ შედგენილი დასკვნით (ასეთის არსებობის შემთხვევაში) დადგენილი ან ქონების სავარაუდო ღირებულება სრულად ვერ უნდა უზრუნველყოფდეს დავალიანების გადახდევინებას.
აგრეთვე, 381-ე მუხლს დაემატა 31-ე ნაწილი, რომლის თანახმადაც, დავალიანების „დროებით ამოუღებად დავალიანებად მიჩნევის თაობაზე“ საგადასახადო ორგანოს უფროსის/მოადგილის ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს უნდა ერთოდეს საგადასახადო ორგანოს შესაბამისი უფლებამოსილი პირის მიერ შედგენილი დოკუმენტი, რომელიც მიუთითებს პირის მიმართ ზემოთ აღწერილი ,,ა“-„დ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებების განხორციელების, ასევე ამავე პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტში მითითებული ინფორმაციის შესწავლის ან გადასახადის გადამხდელის პირადი აღრიცხვის ბარათზე გატარებული ოპერაციების შესახებ. ცვლილების საფუძველზე ასევე რედაქტირდა 381-ე მუხლის მე-4 პუნქტი, შედეგად საგადასახადო ორგანოს უფროსი/მოადგილე უფლებამოსილია „დროებით ამოუღებად დავალიანებად მიჩნევის თაობაზე“ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გამოაცხადოს ძალადაკარგულად, არა მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუკი საგადასახადო ორგანოში გამოვლინდა/დაფიქსირდა ინფორმაცია პირის მიერ ქონების შესაძლო ფლობის შესახებ, როგორც ეს ცვლილებამდე იყო, არამედ დავალიანების გაუქმების შემთხვევაშიც, რაც სრულებით ლოგიკურია.
შპს კრესტონ ჯორჯია
მმართველი პარტნიორი-დავით პაპიაშვილი
საგადასახადო აუდიტის დეპარტამენტის ხელმძღვანელი-რუსუდან ჭაბუკიანი